Λίμνη Ιλαρίωνα. Εδώ που κάποτε έτρεχε ο Αλιάκμονας

Πριν τρία χρόνια περίπου είχαμε μιλήσει για την επερχόμενη λειτουργία του φράγματος του Ιλαρίωνα στον Αλιάκμονα και μάλιστα είχαμε τιμήσει το μεγαλόπρεπο ποτάμι με μια τελευταία κατάβαση στο πανέμορφο "κόκκινο φαράγγι", το εντυπωσιακότερο σίγουρα τμήμα του Αλιάκμονα, που κατεβαίνεται με καγιάκ. Εδώ μπορείτε να διαβάσετε το τελευταίο μας εκείνο ταξίδι - αποχαιρετισμό, το Μάιο του 2010.

Το κόκκινο φαράγγι του Αλιάκμονα, ο Αλιάκμονας Β όπως είναι γνωστός στους φίλους του καγιάκ και του ράφτινγκ, είναι ένα απ' τα μόλις τρία τμήματα του κατά τ' άλλα μεγαλύτερου ποταμού στην Ελλάδα, με ενδιαφέροντα "άγρια νερά" και μακράν το πιο εντυπωσιακό και τεχνικά δύσκολο. Είναι επίσης ένα απ' τα ελάχιστα ποτάμια μεγάλου όγκου, που διαθέτει και φαράγγι με τεχνικές δυσκολίες, συνδιάζοντάς τες με μια μοναδικής ομορφιάς και σπανιότητας φύση, οπότε η απώλεια στο χώρο των ποταμών είναι ακόμη μεγαλύτερη.

Είναι έγραψα; Με συγχωρείτε, λάθος... Ήταν ήθελα να πω. Γιατί παρά την καθυστέρηση της ολοκλήρωσης της, η έμφραξη που είχε προγραμματιστεί να γίνει πριν από δύο χρόνια, είναι πλέον γεγονός. Η σήραγγα εκτροπής κλείστηκε και το ποτάμι, παγιδευμένο από το 100 μέτρων ύψους φράγμα, άρχισε να σχηματίζει την τεχνητή λίμνη που πλέον θα ονομάζεται Λίμνη Ιλαρίωνος, από το όνομα της μονής που βρίσκεται στην περιοχή του φράγματος.
Ο φίλος και παλιός συνάδελφος Παναγιώτης που είναι από την περιοχή, μου έστειλε τις φωτογραφίες  από τη λίμνη που έχει σχεδόν γεμίσει το Δεκέμβριο. Όμορφη θα μου πείτε... Ναι, δε λέω. Όταν όμως ξέρεις πως ήταν πριν, όταν έχεις ζήσει το ζωντανό ποτάμι που έτρεχε μέσα σ' αυτό το φαράγγι, οι συγκρίσεις είναι αναπόφευκτες. Αντίο φίλε Αλιάκμονα. Το περήφανο άγριο ποτάμι πέθανε, ζήτω η ήσυχη γαλήνια λίμνη! Άντε να ιδιωτικοποιηθεί τελείως και η ΔΕΗ να μην πάνε "χαμένες" οι "πράσινες" επενδύσεις των Ελλήνων...

Διάπλους του Βορείου Αιγαίου με καγιάκ. Ελάτε συνταξιδιώτες!

Το δίδυμο Κώστα Μανατάκη - Άγγελου Χριστοφίδη, μετά τον περσινό διάπλου του νοτίου Αιγαίου για το "Χαμόγελο του Παιδιού", επιστρέφουν για μια ακόμη απαιτητική μεγάλη θαλασσινή διαδρομή με sea kayaks, για ένα εξίσου ευγενή σκοπό: το Διάπλου του Βορείου Αιγαίου με καγιάκ, για την "Κιβωτό του Κόσμου".

Το "Καγιακολόγιο", όπως και πέρυσι, θα παρακολουθήσει την προσπάθεια του Άγγελου και του Κώστα και θα σας ενημερώνει για τις εξελίξεις. Στη σελίδα facebook του Διάπλου, μπορείτε βέβαια να έχετε μια πιο άμεση ενημέρωση.

Ευχόμαστε καλή δύναμη στα παιδιά και καλές θάλασσες!

O Διάπλους του Βορείου Αιγαίου με καγιάκ, για την "Κιβωτό του Κόσμου".

210 ναυτικά μίλια με κουπί για τα παιδιά της Κιβωτού. Αποπλέουμε στις 9 Σεπτεμβρίου 2012 από Σιθωνία Χαλκιδικής για Ερέτρια, μέσω Σποράδων. Ελάτε συνταξιδιώτες!
Κάθε φορά που πιάνεις στεριά μετά από ένα ναυτικό ταξίδι δύο διαδοχικά πράγματα συνήθως συμβαίνουν μέσα σου. Το πρώτο είναι η ευγνωμοσύνη που νιώθεις απέναντι στη θάλασσα, καθώς χωρίς την γενναιοδωρία της δύσκολα θα μπορούσες να το ολοκληρώσεις. Το δεύτερο είναι η σκέψη του πότε θα μπορέσεις να επιστρέψεις και πάλι στην αγκαλιά της.
Οπότε, η επιτυχής περάτωση της περυσινής αποστολής μας, τα 250 ναυτικά μίλια από την Εύβοια έως την Κρήτη με καγιάκ, σήμαινε ότι αργά ή γρήγορα θα ξεκινούσαν οι αναζητήσεις και για την επόμενη. Διάφορες ιδέες για υποψήφιες διαδρομές άρχισαν να αναλύονται πάνω από τους ναυτικούς χάρτες, μέχρι που καταλήξαμε: Αφού είχαμε ήδη κάνει το μισό Αιγαίο, στον κάθετο νοητό άξονα, γιατί να μην επιχειρήσουμε και το άλλο μισό, ώστε να ενωθεί νοερά αυτός ο θαλασσινός δρόμος από Βορρά προς Νότο;

Το σχέδιο πλεύσης αποφασίστηκε: Απόπλους από το νοτιότερο άκρο της Σιθωνίας Χαλκιδικής, ενδιάμεσοι σταθμοί στις Σποράδες και τελικός προορισμός το σημείο από το οποίο αποπλεύσαμε πέρσι για Κρήτη, η Ερέτρια. Συνολική απόσταση στον χάρτη, 210ν.μ.
Θεού θέλοντος και καιρού επιτρέποντος, ο απόπλους θα πραγματοποιηθεί κατά τις πρώτες πρωινές ώρες της 9ης Σεπτέμβριου 2012. Από το άκρο της Σιθωνίας, το Πόρτο Κουφό, ανοιγόμαστε στο Βόρειο Αιγαίο βάζοντας πλώρη για Ψαθούρα, στα 30ν.μ. Από την ακατοίκητη Ψαθούρα συνεχίζουμε σε Γιούρα, πιάνουμε στην Κυρά Παναγιά και ακολούθως στο μεγαλύτερο νησί του Θαλάσσιου Πάρκου, την Αλόννησο. Οι επόμενοι σταθμοί είναι η Σκόπελος και η Σκιάθος, πριν εισέλθουμε σε Τρίκερι και δίαυλο Ωρεών. Το τελευταίο σκέλος αποτελεί ο βόρειος Ευβοϊκός κόλπος, με σταθμούς στον Άγιο Γεώργιο, στην Αιδηψό, στη Λίμνη Ευβοίας, στα Πολιτικά και στη Χαλκίδα. Για την τελευταία μέρα, αν όλα έχουν πάει καλά μέχρι εκεί, θα έχουν απομείνει τα τελευταία 15ν.μ. από τη Χαλκίδα μέχρι την Ερέτρια, όπου και θα γίνει ο τελικός κατάπλους. Η εκτιμώμενη διάρκεια του ταξιδιού είναι 15 ημέρες.

Όπως η περυσινή αποστολή μας, έτσι κι αυτή είναι απόλυτα συνυφασμένη και με έναν κοινωνικό σκοπό. Το ταξίδι του 2011 αφιερώθηκε στο Χαμόγελο του Παιδιού, το φετινό του 2012 αφιερώνεται στην Κιβωτό του Κόσμου, κοινός παρονομαστής και για τους δύο οργανισμούς μια συγκινητική ιστορία και η αγνή, ανιδιοτελής προσφορά εκατοντάδων εθελοντών για τα παιδιά και την οικογένειά τους.

"Λουτροθεραπεια" στον Σμοκοβιτικο ή "Το χαμογελο του Τσελιγγα"

Καλά... καλά... δεν θα πάω στο Λάκμο, αν δεν καταθέσω και την άλλη άποψη περί σπα ή κοινώς λουτροθεραπειών, μια και κινδυνεύω να χαρακτηριστώ δυσμενώς και ανεπανόρθωτα. Ιδού λοιπόν η άλλη όψη περί Σμοκοβίτικου, δια χειρός Χάρη Λουκο, με guest star έναν συμπαθή μουστακαλή

Τα τηλεφωνα ειχαν αναψει μαζι με τα αρνια στη σουβλα και το ερωτημα πλανιοταν στον αερα: θα τα καταφερουμε να παμε την εβδομαδα μετα το Πασχα οπως καθε χρονο ή φετος θα το καψουμε. Ο λογος ηταν οτι εγω ημουν σε οριακο σημειο με τη δουλεια μου, ο Θωμο δηλωνε οτι μπορουσε μεχρι κ Πεμπτη, ο Mαυρης αλλαζε pampers, ο Κωνιδης μπορουσε μεχρι Παρασκευη κ ο μονος που επλεε σε πελαγη ευτυχιας ηταν ο Παναγο που ειχε κλεισει και τη αδεια του κ δεν επροκειτο να χασει την εβδομαδα αυτη ακομα και εαν επρεπε να παει μονος του. Οι φιλοι ομως στις δυσκολιες φαινονται και αποφασισαμε να φυγουμε με τη γνωστη συνθεση Θωμο, Παναγο, Λουκο και Κωνιδη και να δουμε πως θα μας παει. Ο προορσμος επαιζε μεταξυ Βορειας Ελλαδας και Κεντρικης Ελλαδας που ειχε διαπιστωσει ο Κωνιδης απο την προηγουμενη εβδομαδα οτι ειχε πολλα νερα. Καιρικες συνθηκες παραδοξως προβλεπονταν χειμερινες με πολλες βροχες και χιονια στα ορεινα. Σιγα μη μας πτοουσαν!!! 

Μιλωντας την κυριακη του πασχα με Σπ. Μπαρμπαρεσο, ο οποιος θα κινειτο κ αυτος στην Κεντρικη Ελλαδα πηρα πληροφοριες για ενα ποταμι διπλα στη λιμνη Σμοκοβου τον ομωνυμο Σμοκοβιτικο (οπως εμαθα αργοτερα ειναι και απο εκει ο Ηλιας ο Μακρης!). Ο Σπυρος ο Μπαρμπαρεσος μας ειχε πει οτι αξιζε σαν ποταμι και πραγματι μου εδωσε παλι πληρη περιγραφη για το τι θα συναντουσαμε.

Σμοκοβίτικος. Και λίγο ''σπα'' δεν θα έβλαπτε...

Οι καλοκαιρινές ζέστες είναι πλέον καθημερινότητα, σημάδι πως η σαιζόν των ποταμών βαίνει προς το τέλος της. Αναμφισβήτητα μια σαιζόν που λόγω νερών ήταν και πλούσια, αλλά και λόγω πολλών και νέων καταβάσεων, μπορεί άνετα να χαρακτηριστεί και επιτυχημένη για τους καγιάκερς. Το Καγιακολόγιο, χάρη στους πιστούς ανταποκριτές του, μετέφερε στους αναγνώστες του ένα μέρος από το κλίμα αυτών των καταβάσεων. Θα μου πείτε με μεγάλη καθυστέρηση και θα έχετε δίκιο, αλλά σε κάποιες περιπτώσεις κι η κονσέρβα καλή είναι...

Για σήμερα λοιπόν, λέω να βγάλω απ' το ντουλάπι την κονσέρβα του Πάσχα, όπου με πολλά πράγματι νερά να τρέχουν σ' όλα τα ποτάμια, οι εκπρόσωποί μας επισκέφθηκαν ποτάμια της Θεσσαλικής Πίνδου, ανακαλύπτοντας διαδρομές τετάρτου βαθμού εκεί που κάποιοι παλαιότεροι είχαμε βρει μόνο... ισιώματα. Τι να πεις; Άγνωστες οι βουλές του αρθρογράφου, που στην περίπτωση αυτή είναι ο γνωστός σας και από παλιότερες συνεργασίες, εκδότης του "Tasting Adventures in Greece", Σπύρος Πα!

"Την εβδομάδα που μας πέρασε η παρέα του καγιακ ξανάζησε και φέτος τις επικές μέρες καγιακ στην μεταπασχαλινή εβδομάδα ποταμού. Η χρονιά φέτος χαρακτηρίζεται σαν μία από τις καλύτερες της τελευταίας δεκαετίας, τα νερά τρέχουν από παντού και μάλιστα σε κάποια ποτάμια ο συνδυασμός λιώσιμο χιονιού με τις βροχές τα κάνει απαγορευτικά.

Την Τρίτη του Πάσχα η παρέα από τους Σπύρο Πα, Δημήτρη Κω, Χάρη Λου και Δημήτρη Θω, βρέθηκε για πρώτο ποτάμι στην περιοχή των Λουτρών Σμοκόβου για κατάβαση στον ομώνυμο ποταμό τον Σμοκοβίτικο.

Ποιά ποτάμια θεωρούνται ως Ύδατα Αναψυχής; Μέρος 3ο: Πελοπόννησος

Τρίτο μέρος του αφιερώματός μας στα υπό κατάρτιση Σχέδια Διαχείρισης Υδάτων, για τα οποία όπως έχουμε αναφέρει στο πρώτο και το δεύτερο μέρος, έχει ξεκινήσει τους τελευταίους μήνες δημόσια διαβούλευση. Είπαμε ήδη για το νόημα που έχουν αυτά τα σχέδια, ως εργαλείο στην χάραξη πολιτικής (αειφόρου ελπίζω) ανάπτυξης. 


Όπως σε όλες τις μελέτες, τόσο τα δεδομένα που θα χρησιμοποιηθούν σε αυτή, όσο και οι παραδοχές που θα γίνουν από τους μελετητές, εξαρτώνται κατά πολύ από την κατεύθυνση που δίνεται από την γενικότερη πολιτική ανάπτυξης και το πόσο ψηλά στην ατζέντα βρίσκεται το θέμα προστασία του περιβάλλοντος. 


Θα μου πείτε πως κανονικά θα έπρεπε να γίνει πιστή εφαρμογή της Οδηγίας - Πλαίσιο για τα Νερά, όμως η ίδια η Οδηγία επιτρέπει κάποια ελαστικότητα στην εφαρμογή της. Βέβαια το λάστιχο αν το τεντώσεις πολύ, μπορεί και να σου σπάσει στα μούτρα, οπότε ας δούμε κάποια χαρακτηριστικά των υπό διαμόρφωση Σχεδίων Διαχείρισης Υδάτων της Πελοποννήσου.


Θυμάστε πως στα ΣΔΥ που συντάχθηκαν για την Δυτική Στερεά Ελλάδα, την Ήπειρο και την Θεσσαλία, οι μελετητές, παρά το νομοθετικό κενό στον χαρακτηρισμό των Υδάτων Αναψυχής, πέραν των ακτών κολύμβησης για τα οποία έχει προβλέψει ο Έλληνας νομοθέτης, περιέλαβαν στην μελέτη αυτή, και αρκετά πλεύσιμα ποτάμια, αλλά και λίμνες.

Τα ποτάμια του ΥΔ Βόρειας Πελοποννήσου

Οι κύριες δραστηριότητες αναψυχής εσωτερικών υδάτων που πραγματοποιούνται στην Ελλάδα, όπως πολύ σωστά περιγραφόταν στην μελέτη, είναι: 

• το Rafting, 
• το Θαλάσσιο Σκι (σε λίμνη), 
• το Κανόε - Καγιάκ (ποταμού και λίμνης), 
• το Ψάρεμα σε λίμνη ή ποτάμι, 
• η Πεζοπορία σε ποτάμι (river trekking) και 
• η Διάσχιση φαραγγιών (Canyoning). 

Στις μελέτες όμως της Πελοποννήσου, κανένας από τους δεκάδες ποταμούς των τριών υδατικών διαμερισμάτων της Πελοποννήσου, δεν  χαρακτηρίζονται ως Ύδατα Αναψυχής. Γιατί άραγε αυτή η διαφορά αντίληψης; 


Τα υδατικά διαμερίσματα της Πελοποννήσου είναι τρία: Το Βόρειο, το Δυτικό και το Ανατολικό. Στο Προσχέδιο Διαχείρισης Υδατικού Διαμερίσματος Βόρειας Πελοποννήσου - Μητρώο Προστατευομένων Περιοχών - σελίδα 2-2, του Μητρώου Προστατευομένων Περιοχών, αναφέρεται πως στις παραδοχές που υιοθετούνται για την σύνταξη του Μητρώου Προστατευομένων Περιοχών, πως στα "Ύδατα Αναψυχής" περιλαμβάνονται μόνο οι περιοχές που έχουν χαρακτηρισθεί ως "Ύδατα Κολύμβησης" σύμφωνα με την οδηγία 76/160/ΕΟΚ", ενώ στο κεφ.3.4 (σελ 3-3) αναγράφεται πως: "Στο Μητρώο δεν εντάχθηκαν οι περιοχές / Υδατικά Συστήματα στα οποία αναπτύσσονται δραστηριότητες αναψυχής (rafting, πεζοπορία σε ποτάμια, διάσχιση φαραγγιών, κλπ) αφού δεν έχουν χαρακτηρισθεί σαν ύδατα αναψυχής, μέσω αδειοδότησης, σύμφωνα με την ΚΥΑ 43504/5-12-20005"