Τετάρτη 13 Ιουνίου 2012

"Λουτροθεραπεια" στον Σμοκοβιτικο ή "Το χαμογελο του Τσελιγγα"

Καλά... καλά... δεν θα πάω στο Λάκμο, αν δεν καταθέσω και την άλλη άποψη περί σπα ή κοινώς λουτροθεραπειών, μια και κινδυνεύω να χαρακτηριστώ δυσμενώς και ανεπανόρθωτα. Ιδού λοιπόν η άλλη όψη περί Σμοκοβίτικου, δια χειρός Χάρη Λουκο, με guest star έναν συμπαθή μουστακαλή


Τα τηλεφωνα ειχαν αναψει μαζι με τα αρνια στη σουβλα και το ερωτημα πλανιοταν στον αερα: θα τα καταφερουμε να παμε την εβδομαδα μετα το Πασχα οπως καθε χρονο ή φετος θα το καψουμε. Ο λογος ηταν οτι εγω ημουν σε οριακο σημειο με τη δουλεια μου, ο Θωμο δηλωνε οτι μπορουσε μεχρι κ Πεμπτη, ο Mαυρης αλλαζε pampers, ο Κωνιδης μπορουσε μεχρι Παρασκευη κ ο μονος που επλεε σε πελαγη ευτυχιας ηταν ο Παναγο που ειχε κλεισει και τη αδεια του κ δεν επροκειτο να χασει την εβδομαδα αυτη ακομα και εαν επρεπε να παει μονος του. Οι φιλοι ομως στις δυσκολιες φαινονται και αποφασισαμε να φυγουμε με τη γνωστη συνθεση Θωμο, Παναγο, Λουκο και Κωνιδη και να δουμε πως θα μας παει. Ο προορσμος επαιζε μεταξυ Βορειας Ελλαδας και Κεντρικης Ελλαδας που ειχε διαπιστωσει ο Κωνιδης απο την προηγουμενη εβδομαδα οτι ειχε πολλα νερα. Καιρικες συνθηκες παραδοξως προβλεπονταν χειμερινες με πολλες βροχες και χιονια στα ορεινα. Σιγα μη μας πτοουσαν!!! 



Μιλωντας την κυριακη του πασχα με Σπ. Μπαρμπαρεσο, ο οποιος θα κινειτο κ αυτος στην Κεντρικη Ελλαδα πηρα πληροφοριες για ενα ποταμι διπλα στη λιμνη Σμοκοβου τον ομωνυμο Σμοκοβιτικο (οπως εμαθα αργοτερα ειναι και απο εκει ο Ηλιας ο Μακρης!). Ο Σπυρος ο Μπαρμπαρεσος μας ειχε πει οτι αξιζε σαν ποταμι και πραγματι μου εδωσε παλι πληρη περιγραφη για το τι θα συναντουσαμε.
Οταν συναντηθηκαμε το πρωι της Τριτης διαπιστωσαμε οτι ο γνωστος μασερ το ειχε γυρισει σε κατι απο ταινιες S&M (ξερετε αυτες με τα δερματινα!) και ειχε αφησει ενα ξεγυρισμενο μυστακα να θυμιζει κατι μεταξυ Φαιδωνα Γεωργιτση (αυτη θα σε κανει να το ξυρισεις το μουστακι!!) και Δημο Σταρενιο σε ρολο Τσελιγγα ... 
Κατι σχολια του ειδους "εγω στο ιδιο δωματιο με αυτον δεν μπαινω" ηταν για εσωτερικη καταναλωση αφου κατεληξα να μενω εγω μαζι του και να τον εχω και στο αυτοκινητο!


Φτασαμε στο ποταμι και κρατησαμε οπως παντα την παραδοση να μπαινουμε μεσημεριανες ωρες. Το ποταμι σε μεγαλο μερος του τρεχει διπλα απο τον δρομο οποτε ειχαμε και τη δυνατοτητα να τσεκαρουμε αρκετα απο τα περασματα πριν μπουμε μεσα. Και πραγματι ηταν αρκετα ενδιαφεροντα. Το ποταμι ειναι περιπου 9.5 χλμ και τα logistics ειναι αρκετα ευκολα. Το πετρωμα του ποταμου θυμιζει τα μαυρα βραχια του Βενετικου και το μισο περιπου ποταμι κυλαει σε ενα φαραγγι χαμηλο και στενο σαν μαιανδρος. Η σταθμη πρεπει να ηταν μετρια και σε αυτη τη σταθμη οι γραμμες ηταν καλες χωρις να κολλαμε πουθενα. Για την εκτιμηση της σταθμης θα ελεγα οτι πρεπει να κυλαει το ποταμι στο επανω μερος του κατω απο τα Λουτρα απροσκοπτα και να καλυπτει ολα τα βραχακια. 



Δεν θα επεκταθω σε πληρη περιγραφη των περασματων αφου θα το αφησω να το κανει ο Σπυρος Μπαρμπαρεσος στο βιβλιο του αλλα θεωρω οτι ειναι ενα καλο ποταμι για εισαγωγη σε IV βαθμο αφου τα περασματα παροτι ειναι σοβαρα ειναι και ασφαλη και γινονται ολα portage μαλλον ευκολα. 


Το πιο δυσκολο ειναι το τελευεταιο περασμα το οποιο ειναι και αρκετα πονηρο και εχει στο τελος της πτωσης room of doom κ για τον λογο αυτο θελει καλη ασφαλεια. 


Η ομαδα για αλλη μια φορα κινηθηκε πολυ καλα με τα "μπιφτεκια" να εναλλασονται και η εξοδος του ποταμου μας βρηκε ανεβασμενους και ετοιμους για το τι πιστευαμε οτι θα συναντησουμε την επομενη μερα. Αλλα φευ, λιγο μετα απο οταν βγηκαμε αρχισε η βροχη η οποια δεν προμηνυε τιποτα καλο. Αλλαξαμε κατω απο τη γεφυρα της εξοδου, φεραμε το αυτοκινητο και ξεκινησαμε να κατευθυνθουμε προς Καμνειτικο για να κανουμε το πανω κομματι διανυκτερευοντας στο Περτουλι. Σε ολη τη διαδρομη η βροχη επεφτε εντονη και μαλιστα στο δρομο απο Ελατη για Περτουλι ο δρομος αριστερα δεξια ειχε και χιονια. Ωχ, Ωχ κατι μου λεει οτι τα πραγματα δεν θα ειναι οπως τα περιμενουμε την επομενη ....!!!

Όπως είδατε, το Καγιακολόγιο φιλοξένησε και τις δυο απόψεις περί Σμοκοβίτικου. Οι δυο γράφοντες, έδωσαν το δικό τους χρώμα στην παρουσίαση αυτού του νέου ποταμού, βάζοντας τις δικές τους ξεχωριστές πινελιές, με ταβερνεία ο μεν και... τσοπάνους ο δε. Η επιλογή δική σας!

Επόμενη στάση (στα σίγουρα αυτή τη φορά...) Λάκμος

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου