Σμοκοβίτικος. Και λίγο ''σπα'' δεν θα έβλαπτε...

Οι καλοκαιρινές ζέστες είναι πλέον καθημερινότητα, σημάδι πως η σαιζόν των ποταμών βαίνει προς το τέλος της. Αναμφισβήτητα μια σαιζόν που λόγω νερών ήταν και πλούσια, αλλά και λόγω πολλών και νέων καταβάσεων, μπορεί άνετα να χαρακτηριστεί και επιτυχημένη για τους καγιάκερς. Το Καγιακολόγιο, χάρη στους πιστούς ανταποκριτές του, μετέφερε στους αναγνώστες του ένα μέρος από το κλίμα αυτών των καταβάσεων. Θα μου πείτε με μεγάλη καθυστέρηση και θα έχετε δίκιο, αλλά σε κάποιες περιπτώσεις κι η κονσέρβα καλή είναι...

Για σήμερα λοιπόν, λέω να βγάλω απ' το ντουλάπι την κονσέρβα του Πάσχα, όπου με πολλά πράγματι νερά να τρέχουν σ' όλα τα ποτάμια, οι εκπρόσωποί μας επισκέφθηκαν ποτάμια της Θεσσαλικής Πίνδου, ανακαλύπτοντας διαδρομές τετάρτου βαθμού εκεί που κάποιοι παλαιότεροι είχαμε βρει μόνο... ισιώματα. Τι να πεις; Άγνωστες οι βουλές του αρθρογράφου, που στην περίπτωση αυτή είναι ο γνωστός σας και από παλιότερες συνεργασίες, εκδότης του "Tasting Adventures in Greece", Σπύρος Πα!

"Την εβδομάδα που μας πέρασε η παρέα του καγιακ ξανάζησε και φέτος τις επικές μέρες καγιακ στην μεταπασχαλινή εβδομάδα ποταμού. Η χρονιά φέτος χαρακτηρίζεται σαν μία από τις καλύτερες της τελευταίας δεκαετίας, τα νερά τρέχουν από παντού και μάλιστα σε κάποια ποτάμια ο συνδυασμός λιώσιμο χιονιού με τις βροχές τα κάνει απαγορευτικά.

Την Τρίτη του Πάσχα η παρέα από τους Σπύρο Πα, Δημήτρη Κω, Χάρη Λου και Δημήτρη Θω, βρέθηκε για πρώτο ποτάμι στην περιοχή των Λουτρών Σμοκόβου για κατάβαση στον ομώνυμο ποταμό τον Σμοκοβίτικο.

O δρόμος σε όλη την διαδρομή της κατάβασης είναι κοντά και έτσι σου δίνεται η δυνατότητα για την λεπτομερή ανίχνευση του και ιδιαίτερα τα δύσκολα περάσματα που τα βλέπεις όλα από τον δρόμο (οι παραπάνω φωτό από το scouting).

Η φύση γύρω πανέμορφη. Η διάρκεια της κατάβασης των 10 περίπου χιλιομέτρων, με μέτρια στάθμη, από την ομάδα των 4, ήταν 4.30 ώρες. Στενό φαράγγι με πολλά περάσματα ΙΙΙ WW, ενώ τα 4 τελευταία είναι IV WW με αποκορύφωση το τελευταίο πονηρό πέρασμα, που είναι και όλα τα λεφτά. Ενδιάμεσα από τα περάσματα υπάρχουν λίμνες. 

Με το τέλος της κατάβασης στις 19:30 , εύκολα πάρθηκε η λανθασμένη απόφαση να μην μείνουμε στα Λουτρά Σμοκόβου, αλλά να φύγουμε για Περτούλι. Λανθασμένη διότι όπως μάθαμε εκ των υστέρων από το φίλο Ηλία Μα που κατάγεται από εκεί τα δωμάτια είναι πολύ φιλόξενα με ‘’σπα’’ και ‘’λουτρά’’. Τι να κάνουμε οι πασχαλινές εξορμήσεις μοιάζουν αρκετά με τον αγώνα 24 hours Le Man όπου κάθε μέρα θέλουμε να βρισκόμαστε και σε διαφορετικό ποτάμι, ανάλογα όπου βρίσκονται τα νερά. Το βράδυ μας βρήκε στην ταβέρνα ‘’αντάμωμα’’ στο Περτούλι με καλό φαγητό, φλύαρο ιδιοκτήτη (μερικά κρασάκια παραπάνω τον είχαν βοηθήσει σε αυτό) και τιμές όχι για επαρχία 20 € το κεφάλι."

Επόμενη στάση: >>> Λάκμος