Καρπενησιώτης - Κρικελοπόταμος. Ουτε οι καταρες ουτε τα βουντου δεν θα μας πτοουσαν ...

Καλό Πάσχα σε όλους τους καγιάκερς και τους φίλους των ποταμών.

Η άνοιξη έφτασε και μετά από μια σαιζόν που για κάποιους ήταν ιδιαίτερα δραστήρια, ενώ άλλοι την παρακολούθησαν μέσα απ' το ταπεινό αυτό Καγιακολόγιο, έφτασε το πλήρωμα του χρόνου για την καθιερωμένη μεταπασχαλινή εκδρομή στα φουσκωμένα πια ποτάμια. Θα μου πείτε, γιατί; Έπεσαν ποτέ τα νερά φέτος; Πράγματι, όλο και κάπου υπήρχαν καλές στάθμες αυτή τη χρονιά, αλλά τώρα είναι τα καλύτερα! Καλά ποτάμια λοιπόν σε όσους τυχερούς βρεθούν με τα καγιάκ τους στα πανέμορφα ποτάμια της χώρας μας, μαζί βέβαια και με τους φίλους μας τους Γερμανούς, Ιταλούς, Αυστριακούς, Τσέχους, που μας επισκέπτονται για καγιάκ ανελλειπώς τα τελευταία χρόνια. Ας ελπίσουμε πως οι συγκεκριμένοι άνθρωποι θα ξανατύχουν της ελληνικής φιλοξενίας και δεν θα πληρώσουν τα σπασμένα για την τρόϊκα και τους δικούς μας τους πολιτικούς που θα 'πρεπε να τους πετάξουμε στο πρώτο ποτάμι που θα βρούμε μπροστά μας...

Για την συνάντηση των "Τριών Αιρετικών" και του "Εξαγνιστή" τους στο Καρπενήσι, τα 'χαμε ξαναπεί εδώ. Βέβαια θα μου πείτε πως αφού τα 'χαμε ξαναπεί, ποιός ο λόγος να τα ξαναλέμε; Παλιά ξινά σταφύλια; Κι όμως, αν δεν τα ξαναπούμε θα μας την πούνε οι Αιρετικοί, πως δημοσιεύσαμε μόνο τα του Εξαγνιστού και αποκρύψαμε τα δικά τους, οπότε, ιδού και η ανταπόκριση των Αιρετικών από την κατάβαση στον Καρπενησιώτη, ως πρόλογος για την κυρίως ανταπόκριση, του Κρικελοπόταμου.

Ας άφεθούμε λοιπόν στη διήγηση του Χάρη του Λουκό κι ας ευχηθούμε στους εκδρομείς του Πάσχα των Καγιάκερς, τους εξαγνισμένους πια αιρετικούς... Καλά νερά και γερά σκάφη!

Μέρος Α: Ραντεβου Στα Τυφλά!!


Μετα λιγοτερο απο ενα χρονο πισω στο πανεμορφο Καρπενησι, οι τρεις αιρετικοι (οπως οι τρεις μαγοι) κινησαν να βρουν νερά. Μετα απο πολυ καιρο η αποφαση ειχε παρθει να παμε τριημερο, κλεβοντας τη Δευτέρα απο τη δουλειά. Στοχος Καρπενησιωτης, Κρικελλοποταμος, Αγραφιωτης, τρια ποταμια που καλυπτουν ολες τις απαιτησεις.
Στη διαδρομη ο ετερος καπαδοκης (Σπ. Παναγο) αποκαλυφθηκε οτι ειχε φτιαξει ομαδα με Βουλγαρακη, Κολλια κ θα πηγαιναν για Κατω Μορνο (ναι, πραγματι ειχαν παρει σοβαρες προμηθειες σε καλαμποκι!).
Ο Δασκαλος με συνοδεια απο ομαδα συνοδων - εκπαιδευτων - εθελοντων διασωστων (Χριστινα, Γιωργος, Μαρκος) εκανε αυτοψια στον Μορνο κ ειδοποιησε οτι ελλειψει νερου θα κατευθυνοταν προς Καρπενησι για Αγραφιωτη. Ολοι λοιπον διναμε ξαφνικα ραντεβου στο Καρπενησι με μια ομαδα να κατεβαινει τον Καρπενησιωτη κ μια ομαδα τον Αγραφιωτη. Αυτο ειναι κ η χαρα του καγιακ οταν ολοι μπορουμε να βρισκομαστε στα ποτάμια και να ανταλλασουμε εντυπωσεις.

Στο σιφονι μου οι περισσοτεροι ακολουθησαμε την πεπατημενη (καγιακ στον ωμο) με εξαιρεση τον Θωμο ο οποιος αποφασισε να παλεψει με εναν κορμο - νικητης βγηκε ο κορμος. Τα σχολια - παραπονα του για το οτι δεν το ενημερωσαμε οτι υπηρχε κορμος στα δεξια οπως κατεβαιναμε τα αποδωσαμε στο οτι δεν ειχε βρει το ειδικο σκληρο καθαριστικο για τους φακους του στη Λαμια.

Στο τελος του πρωτου μερους αφησαμε τον Αντωνη κ τον Γιαννη κ συνεχισαμε οι αιρετικοι με τον Εξαγνιστη να εχει βαλθει να μας βαλει στον δρόμο της αρετης. Φευ!!! Οι καταρες του ειχαν αποτελεσμα να ανοιξει το καγιακ μου και να πρεπει να περασω απο το καρναγιο του. Φτασαμε στη συμβολη με τον Κρικελλοποταμο ενω ειχε αρχισει να σουρουπωνει κ αφου αλλαξαμε φαγαμε στην Λαδοκολλα εκλεκτα εδεσματα που ανεβαζουν τη χοληστερινη.


Στη συνεχεια οι 3 αιρετικοι θα κοιμομασταν το βραδυ στο Καρπενησι για να ξυπνησουμε την επομενη για την πρωτη καταβαση εμενα και του Θωμο στον Κρικελλοποταμο (τον κυνηγαω χρονια για να τον πιασω με νερο) - καγιακ απεκτησα με την ευγενικη χορηγια του Γιαννη Κολλια!


Η εξαδα πλεον αποτελουμενη απο Σπ. Παναγο, Αντ. Βουλγ, Γιαν. Κολλια, Θωμο, Κωνιδη, Λουκο μπηκε στον Καρπενησιωτη με προθεση να κανει και τα 2 μερη, βγαινοντας στα διποταμα. Σταθμη μετρια προς υψηλη, καλες γραμμες και εντονα φαινομενα. Ο Καρπενησιωτης για αλλη μια φορα δικαιολογησε τη φημη του. Το τριο των αιρετικων σε μεγαλη φορμα ανελαβε ρολο μπιφτεκιου κ ο Εξαγνιστης (Παναγο) απο φιλοτιμο εκανε κ αυτος το μπιφτεκι στο μεγαλο περασμα.



Μερος Β': "Ομορφος Κοσμος Αγγελικα Πλασμενος"


Μα θα αναρωτηθουν οι αναγνωστες: Ο Εξαγνιστης που πηγε? Απλα νομιζε οτι ολοκληρωσε την αποστολη του και πηγε πισω στην Αγ. Παρασκευη (μεγάλη η χαρη της)! Οι αιρετικοι ακαθεκτοι συνεννοηθηκαν με τον Δημητρη Σταλικα απο την Trekking ο οποιος δεχτηκε να μας κανει τα μεταφορικα το επομενο πρωι στον Κρικελλοποταμο.

Πηραμε το Δημητρη απο τα Διποταμα και φυγαμε με χιονια στο δρομο να ανεβουμε το βουνο ωστε να κατεβουμε απο την αλλη πλευρα στον Κρικελλοποταμο. Το τοπιο απιθανο με την Καλιακουδα απεναντι χιονισμενη και τις γυρω οροσειρες κατασπρες και αναμεσα τους να κυλαει ο Κρικελοποταμος.

Το ποταμι ειναι 21 χλμ και απαιτει καλη φυσικη κατασταση και εισοδο νωρις. Η σταθμη μετρια προς χαμηλη και στα πρωτα 5 χλμ αντιμετωπισαμε 3 portage λογω πεσμενων κορμων.

Η Είσοδος του ποταμού, μεταξύ Κρίκελου και Δομνίστας

Το ποταμι εχει πλεον αλλαξει κ το πρωτο περασμα ειναι ουσιαστικα λιγο μετα τη συμβολη με την πρωτη εξοδο (ΝΜ: Η πρώτη έξοδος ή καλύτερα η εναλλακτική είσοδος, είναι λίγα χιλιόμετρα μετά τη γέφυρα εκεί που προσεγγίζει ένας χωματόδρομος στη δεξιά όχθη).
Ενα περασμα ΙΙΙ ου οπου το ποταμι πηγαινει στα αριστερα με δυο σκαλοπατια και μια διαγωνια κινηση προς τα δεξια. 50 μετρα μετα το περασμα αυτο, ακολουθουσε αλο περασμα ΙV- με βραχο στη μεση του περασματος το οποιο δημιουργουσε μαξιλαρι απο τα δεξια το οποιο ομως το καναμε απο εξω αφου η πορεια του σε εριχνε σε πεσμενο μικρο κορμο και κλαδια. Το ποταμι απο εδω και περα αρχιζει και κλεινει και δημιουργει πολλα φαραγγια το ενα ποιο ομορφο απο το αλλο και το ποταμι κινειται σε μεχρι ΙΙΙ ου βαθμου πεδιο. Μεσα σε ενα απο τα φαραγγια αυτα στα αριστερα ο 1ος καταρρακτης 20 μετρων μας προιδεαζει για το τι τοπια θα ακολουθησουν.

Σε λιγο φτανουμε στη εισοδο του φαραγγιου του Παντα βρεχει. Η κοιτη πλεον εχει αλλαξει και το περασμα 100 μετρων γινεται απο αριστερα με δυο συνεχομενες πτωσεις του 1 μετρου καακολουθουμενες απο ενα S με στοπερ στο τελος (ολο μαζι ΙVου). Μεσα στο φαραγγι το περασμα του τοιχου με το room of doom στοπερ στο τελος του εχει γινει πολυ πιο βατο με την εισοδο μιας πτωσης μισου μετρου ακολουθουμενο απο το στοπερ που δυσκολα κραταει με αυτο το νερο. Για καλη μας τυχη ειδαμε παλι ενα ζαρκαδι 50 μετρα πιο πισω μας το οποιο μας παρακολουθουσε.

Φτανοντας στο Παντα Βρεχει πλεον μενεις με κομμενη την ανασα απο την ομορφια που αντικρυζεις. Νερα πεφτουν απο παντου και οι σχηματισμοι των βραχων ειναι σαν σμιλεμενοι.

Το φαραγγι συνεχιζει με αλλο ενα περασμα ΙΙΙ ου με ελιγμο σε εναν μεγαλο βραχο μεχρι να φτασουμε στο τελος οπου το φαραγγι ανοιγει αντικρυζοντας στα δεξια ενα καταρρακτη 150 μετρων

για να κλεισει παλι στο τελευταιο μικρο φαραγγι (Puff Paste) το οποιο ειναι και το πιο ψαρωτικο.

Εδω ειναι που ο Κουρλας και ο Μαυρης αφησαν τα καγιακ τους και αποφασισαν να περπατησουν στη δεξια πλαγια για να διανυκτερευσουν το 2003. Η εισοδος του φαραγγιου με τη κλασικη πτωση και στοπερ (IV-) και μεσα οι κυματισμοι χωρις να δημιουργουν ιδιατερη δυσκολια.

Μετα απο 500 μετρα ισως το τελευταιο δυσκολο περασμα του ποταμου IV - σε ενα rock garden το οποιο και αυτο καταληγει σε ενα στοπερ που με ψηλοτερη σταθμη θα θελει και περισσοτερη προσοχη.


Μετα απο 7 ωρες καγιακ φτασαμε στην συμβολη με τον Καρπενησιωτη και συναντησαμε τυχαια τον Σπυρο Μπαρμπαρεσο με τον φιλο του τον Δημητρη οι οποιοι κατεληγαν στο Καρπενησι μετα απο 2 εβδομαδες στα ποταμια. Πιασαμε κουβεντα, ο Σπυρος μας εδωσε καποια tips για καινουρια ποταμια που εχει ανοιξει (τον αφηνω να τα βαλει στο βιβλιο του) κακαι φυγαμε για φαγητο στην Καλλιθεα οπου το πρωινο ζαρκαδι το ειδαμε και στο πιατο μας παρα τις διαμαρτυριες του Θωμο!!

Η ερωτηση για το ποιος οδηγησε στην επιστροφη περιττευει. Με συνοδεια τους ευγενεις ηχους τρενων μεσα στο αυτοκινητο φτασαμε στην Αθηνα γεματοι απο ενα καταπληκτικο διημερο. Επεται συνεχεια


Χαρης