Τρίτη 27 Απριλίου 2010

Πρόσκληση για μια τελευταία κατάβαση στον Αλιάκμονα Β

Όπως πιθανότατα γνωρίζετε, ένα από τα σπουδαιότερα ελληνικά ποτάμια, δεν θα υπάρχει του χρόνου - τουλάχιστον με τη μορφή που το έχουμε γνωρίσει. Ένα ποτάμι που κυλά μέσα σ' ένα βαθύ κι εντυπωσιακό φαράγγι, σχηματίζοντας κάποια απ' τα μεγαλύτερα περάσματα άγριου νερού που συναντάμε στα ποτάμια της Ελλάδας. Ο Αλιάκμονας.



Το μεγάλο υδροηλεκτρικό έργο του Αγίου Ιλαρίωνα, που κατασκευαζόταν τα τελευταία χρόνια στο τέλος του φαραγγιού, αμέσως πάνω από την τεχνητή λίμνη του υδροηλεκτρικού έργου Πολυφύτου, ολοκληρώθηκε πέρυσι.



Το φράγμα του έχει ύψος 130μ και η ονομαστική ισχύς του είναι 153 MW. H λίμνη που θα σχηματιστεί μόλις γίνει η έμφραξη (του αγωγού εκτροπής) και γεμίσει το φράγμα, θα φτάνει μέχρι την περιοχή Νησί, ισοπεδώνοντας τη φυσική ροή του μέσα στο φαράγγι. Εκτός από τα γεωλογικά μνημεία που θα χαθούν, υπάρχουν και άλλα μνημεία, τόσο θρησκευτικά όπως το ασκηταριό του Αγίου Νικάνορα, ή η Μονή Τουρνικίου, που κινδυνεύουν.



Το τμήμα στο "κόκκινο φαράγγι" του Αλιάκμονα, είχε από παλιά τη φήμη ενός από τα τρία δυσκολότερα ελληνικά ποτάμια, μαζί με τον Αώο και τον Ερύμανθο. Η δυσκολία του Αλιάκμονα Β - όπως τον γνωρίζουμε οι περισσότεροι - καθορίζεται σημαντικά απ' τον όγκο νερού και κυμαίνεται από 4ο έως και 5ο βαθμό σε ψηλές στάθμες, με ενδιάμεσα εύκολα κομμάτια 2ου έως 3ου βαθμού.



Είναι ένα ποτάμι που γίνεται το ίδιο ευχάριστα με kayak όσο και με raft, εκτός από τα τέσσερα μεγάλα περάσματα, έχει αρκετά σημεία για παιχνίδι και σίγουρα πολλή ομορφιά, ιδιαίτερα στους βράχινους όγκους που υψώνονται δίπλα του, στη μοναδική γεωλογία των οποίων έχουμε ήδη αναφερθεί, εδώ



Θέλουμε ν' αποχαιρετήσουμε το ποταμό που μας έχει χαρίσει τόσες πολλές ευχάριστες στιγμές. Από τις πρώτες εκπαιδευτικές μας επαφές στη μεγάλη δυσκολία και τον όγκο νερού, με τη σχολή καγιάκ προχωρημένων της Μετάβασης το 1999, μέχρι τις στιγμές έντασης και αγωνίας, με το Νίκο, μπροστά στα μάτια ολόκληρης σχολής να πέφτει και να περνά απ' το μεγάλο σιφώνι που έκτοτε πήρε τ' όνομά του. Απ' το μεγάλο κολύμπι της Μαρίας στο 1ο μεγάλο πέρασμα και τους συνοδούς της σχολής ν' αναφέρουν αγωνιωδώς απ' τον ασύρματο πως δεν πρόλαβαν να τη πιάσουν και πάει για το επόμενο πέρασμα, μέχρι τις χαλαρές παρεϊστικες Γιουροβισιονικές καταβάσεις της παρέας του βαρυφορτωμένου Terios των 5 καγιάκερς και των 7 σκαφών.



Θέλουμε ν' απολαύσουμε μια τελευταία φορά το φαράγγι του, πριν αυτό πνιγεί στη τεχνητή λίμνη Ιλαρίωνα. Ν' ακολουθήσουμε τη φυσική ροή του πριν αυτή εγκλωβιστεί απ' το φράγμα. Να γευτούμε τη δύναμη και την ορμή του πριν αυτή σκλαβωθεί για πάντα στις τουρμπίνες για την παραγωγή ενέργειας.



Την Κυριακή 16 Μαίου 2010, λοιπόν (εναλλακτική ημερομηνία 30 Μαίου - θα διευκρινιστεί τις επόμενες μέρες ανάλογα με τις συμμετοχές), σε συνεργασία με τους φίλους μας στην Τrekking Hellas Γρεβενών, οργανώνουμε μια κατάβαση στο φαράγγι του Αλιάκμονα, με καγιάκ ή με ραφτ, ή ακόμη και με τα πόδια, σε μονοπάτια που φτάνουν σε σημεία θέας του φαραγγγιού ή στη μνημεία που θα χαθούν. Όσοι ενδιαφέρονται να συμμετάσχουν ας απαντήσουν με σχόλιο αμέσως παρακάτω, ή ας επικοινωνήσουν με τον γράφων.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου