Ερύμανθος - Ταπεινά πατώ στην γη - Στο άπειρο και ακόμη παραπέρα

Η σαιζόν των ποταμών "πλέει" σιγά σιγά προς το τέλος της, έχοντας χαρίσει στους τυχερούς που την εκμεταλεύτηκαν κάποιες πολύ καλές εμπειρίες. Καινούργιες καταβάσεις για πολλούς, αλλά και κάποια ολοκαίνουργια ποτάμια για την ομάδα. Μην ανησυχείτε... όλα θα τα διαβάσετε εν καιρώ στο Καγιακολόγιο. Μια καθυστέρηση θα μου την συγχωρήσετε, μια και ο εκδότης, εκτός από τον συγγραφέα έχει πλέον να περιμένει και τη σύμφωνη γνώμη των υπολοίπων μελών της ομάδας, που δεν συμφωνούν πάντοτε με τα γραφόμενα (ξέρετε τώρα... ποιος φταίει που μπήκε η ομάδα απόγευμα στο (άγνωστο και δύσκολο) ποτάμι, ποιος έκανε τα περισσότερα eject, αν κινδύνευσε κάτι περισσότερο απ' τη καλή του φήμη, κλπ)

Σήμερα δημοσιεύω μια (ακόμη) ιστορία κατάβασης στον ποταμό Ερύμανθο, όπως μας τη διηγείται ο Σπύρος Πα, μετά τα veto και τις "πινελιές" λοιπών μελών της αποστολής (οι πινελιές με κόκκινο χρώμα για να μην μπερδεύεστε) αλλά και bonus τμήμα από τα ανεπίσημα αρχεία της αλληλογραφίας μεταξύ μελών, πριν και μετά την κατάβαση.

Όπως πάντα, πριν την κατάβαση είναι έθιμο να ανταλλάσσουμε e-mails με πληροφορίες για τα νερά, τον καιρό, τις εναλλακτικές σε ποτάμια, τους συνδυασμούς logistics και γενικότερα να "ανεβάζουμε" ο ένας τον άλλο με λογής λογής τρόπους:

Παραθετω αλληλογραφια που προηγηθηκε της εκδρομης (παροτι ανηκει στη σφαιρα του non paper):

Παναγό: Ερύμανθος νέος δείκτης 12-14 cm έχει νερό λέει ο κυρ Νίκος και θα το ευχαριστηθούμε. Σε pc θα είμαι πάλι μετά τις 15:00

Κονίδης: Καλή σας ημέρα κύριοι,

Σε συνέχεια κάποιων σχετικών παραπόνων, ότι δεν φθάνουν σήμερα νέα ηλεκτρονικά μηνύματα με τις εξελίξεις από τον χώρο του Ελληνικού καγιάκ, σας ενημερώνω ότι οι συμμετέχοντες μέχρι στιγμής για τη συμμετοχή στον Ερύμανθο, για τη διαδρομή από Τρια πουλάκια ... όχι λάθος ... από Τριπόταμα έως Βιδιάκι (non stop) με εκτιμώμενη διάρκεια 1 ώρα και 40 λεπτά (με μία στάση ενδιάμεσα) είναι οι κάτωθι:

1.Winter Senior (γ...ώ τον Μυλάονα μου μέσα)

2.Winter Junior (Don't call me baby)

3.Padrone (Χάρηηηηη)

4.Boof man (Physiomasazomalakotherapist)

5.Exagnistis (Μετατρέψιμος σε Ereticus)

6.Konidis (No comments.)

Αναμένουμε τον Dive Master (έχω και ληγμένα) να μας απαντήσει.

Η ώρα αναχώρησης είναι 4:30 στο Γρηγόρη στην Αττική Οδό (δέχομαι προτάσεις-παρεμβάσεις για πιο αργά-max ένα τέταρτο)

Υ.Γ. Μόλις μίλησα μέσω Viber (tech freak) με τον Fernando και έχετε χαιρετισμούς

Λουκό: Τα σεβη μας κυριε διευθυντα (ακολουθει υποκλιση)!
Μετα την πρωινη παρεμβαση του Directore προτεινω ωρα εκκινησης την 10η πρωινη ... 2.30 ωρες για να φτασουμε στα Τριποταμα, 1.30 ωρες πισω μπρος απο Βιδιακι, 1.30 ωρες καταβαση (μαζι με σταση για καφε κ τσιπουρακι στις οχθες του ποταμου), προλαβαινει ο Dive (The Body) Master να ειναι και πισω για βραδυνη εξοδο !

ΥΓ> προτεινω να παρουμε τον Φερναντο να μας δειχνει τις γραμμες πορειας, κατι σαν τους τυπους με τα σημαιακια στα αεροδρομια (Ερ: μα απο εκει που μου δειχνεις ειναι το σιφονι!!??? Απ: No, No esta la glossa ...!!!)

Παναγό: Ρε κολασμένοι Το ραντεβού θα είναι 06:30 στην Αττική οδό γι αυτό κοινωνήστε και κοιμηθείτε νωρίς

Με αυτα στο μυαλο κοιμηθηκαμε και ξυπνησαμε την επομενη ημερα το πρωι με αγωνιστικη διαθεση να κανουμε ενα απο τα καλυτερα ποταμια της Ελλαδας.

Κυρίως άρθρο: Σπύρος Παναγόπουλος. Αναδημοσίευση από το "Tasting" με "πινελιές" από τον Χάρη Λουκόπουλο. Φωτό: Σπύρος Πα - Κονίδης)

Αγαπητοί Φίλοι καλησπέρα,

Η άνοιξη μπήκε για καλά, η πιο όμορφη εποχή του έτους όχι μόνο για τις ''μέλισσες'' και τους''μελισίτσους'' αλλά και για τους καγιάκερς.

Τι πιο όμορφο αυτή την εποχή, από πολύ νερό στα ποτάμια και μπόλικο ήλιο να μας ζεσταίνει.

Έτσι το ηλιόλουστο Σ που μας πέρασε , το ''tasting''βρέθηκε στην περιοχή της Πελοποννήσου και πιο συγκεκριμένα στα Τριπόταμα για το''respect'' και ''serious''ποτάμι IVww τον Ερύμανθο. 

Πηγάζει από το ομώνυμο βουνό. Η στάθμη υψηλή προς μέτρια (νέος υδροδείκτης περίπου 12cm - που σημαίνει ο παλιός πάνω από μέτρο).

Η αλήθεια ότι την προηγούμενη Κ μετά τον Μυλάωνα η παρέα βγήκε πολύ ανεβασμένη με συνέπεια να πέφτουν πολλές ιδέες για ποτάμια ''μυστήρια''και ''θρυλικά'' στο μυαλό των περισσοτέρων καγιάκερς,αφού το ηθικό μας ήταν πολύ ανεβασμένο και η μυρωδιά της''αντρίλας'' έντονη.

Στον Ερύμανθο, η μέτρηση των κυβικών κατ εκτίμηση (μήκος Χ πλάτος Χ βάθος) /χρόνο πλεύσης κλαδιού) μας έβγαλε περί τα 12 κυβικά ανά δευτερόλεπτο δηλαδή το νερό έτρεχε αρκετά. Συμμετέχοντες οι Σπύρος Πα, Δημήτρης Κονίδης, Χάρης Λου, Δημήτρης Θωμ, Νίκος Χει και Ξενοφώντας Χει.

Ώρα εκκίνησης 12:25 (νέο ρεκόρ), Θα μπορούσαμε και καλύτερα,αν το γνωστό και πρόσφατα από service ''loucomombil'' δεν μας είχε δημιουργήσει προβλήματα μπαταρίας, τα οποία τα αθάνατα Suzuki VITARA & SX4 δεν επέλυαν εκ περιτροπής 

(Καταλαβαινετε οτι εχουμε γυρισει ολη την ελλαδα τρεις φορες και βρηκαν αφορμη να παραπονεθουν επειδη εμεινε απο μπαταρια!!!).

Tα ''logistics''θα μας τα έκανε ο Παναγιώτης (κτηνοτρόφος της περιοχής) με το αγροτικό του και μάλιστα πολύ καλός οδηγός. Όμορφα λοιπόν - καλή παρέα - πολύ νερό -καλός καιρός, ξεκινήσαμε με το γνωστό χαιρετισμό ''καλή κατάβαση''. 

Το νερό όπως το θυμόμασταν από πέρυσι που είχαμε μπει με την ίδια στάθμη. Το κομμάτι Τριπόταμα - Λάμπεια υδροηλεκτρικό το τελειώσαμε πολύ γρήγορα 1:45 (συνήθως 2 ώρες). 

Θωμό (επάνω) και Ξενοφών (κάτω) στο πρώτο μεγάλο πέρασμα 

Λουκό στο πρώτο και δεύτερο πέρασμα (σιφώνι) του πρώτου μέρους 

Επειδή τα παλικάρια το πρώτο κομμάτι το 'χουν φάει με το κουτάλι, μην περιμένετε να του αφιερώσουν πάνω από δυο γραμμές. Διαβάστε εδώ μια περιγραφή 

Κονίδης (επάνω) και Ξενοφών (κάτω) στην πρόσβαση του φαραγγιού της Λαμπειας 

Τώρα ήταν η σειρά του μεγάλου περάσματος το γνωστό ''Grand Guniol'' όπως το έχουμε ονομάσει. 400 μέτρα με συνεχόμενα περάσματα με κυρίως πτώσεις και S. Στην εισοδο του περασματος μας περιμενε ενα καλο στοπερ που υπο κανονικες συνθηκες ειναι μια μικρη σκαλα το οποιο και ολοι περασαμε με καλο boof.  

(Φωτό επάνω και κάτω) Άποψη του Grand Guiniol

Tα πρώτα διατεταγμένα ''μπιφτέκια'' ξεκίνησαν ενώ οι υπόλοιποι ασφάλιζαν στο 1^ο eddy μετά την δεξιά U turn στροφή που τελειώνει σε μικρή σκάλα ανάμεσα από βράχια (το περασμα γινεται πλεον απο αριστερα αφου η δεξια προσβαση εχει κλεισει απο κλαδια και βραχους). Συνεχίσαμε για την δεξιά πτώση που επίσης τελειώνει με βράχο δεξιά και eddyγια αλλαγή για να το κάνουν οι επόμενοι.

Παναγό (φωτό επάνω) και Θωμό (κάτω) στην αρχή του Grand Guiniol

Νίκος (επάνω) και Ξενοφών (κάτω) στη συνέχεια του GG

Το αυτό επανέλαβαν. Συνέχεια η κυριως πτώση με 2 επιλογές από την μέση με πολύ δυνατό ''στόπερ'' που θέλει''μπουφ'' στον αριστερό βράχο και''μύτη'' δεξιά για να μην σε πάει αριστερά ή την διαγώνια ''γλώσσα'' για να φύγεις με δυνατό κουπί ευθεία. (βασικα αυτο που συμβαινει ειναι οτι το συγκεκριμενο στοπερ κανει γωνια με αριστερο βραχο με αποτελεσμα το νερο να εγκλωβιζεται μεσα σε αυτη τη γωνια - ενα πραγματικα πολυ δυσκολο στοπερ!!!)

Η λογική στην τακτική ''ρολόι'' για να μην χάσουμε χρόνο ήταν αυτοί που ήδη ήταν μέσα να κάνουν τα''μπιφτέκια'' και οι υπόλοιποι να ασφαλίσουν.

Το 1^ο ''μπιφτεκι'' διαλέγει την μεσαία πτώση και το 1^ο σκάφος ''στο θεό'' (σημαίνει η πλώρη να δείχνει ουρανό) Αφού ο  "καβαλλάρης" του το προσγείωσε, σταμάτησε στο eddy.

Οι αδελφοί Χειμώνες στο "μπιφτεκοπέρασμα"

Το 2^ο  ''μπιφτεκι''  διαλέγει το ίδιο και το 2^ο ''στο θεό'' με μία διαφορά πήγε λίγο πιο αριστερά το αδηφάγο ''στόπερ'' τον τσίμπησε γερά και άρχισε το "ροντέο'', ο καβαλάρης καλός αλλά το''στόπερ'' πολύ δυνατό και επέμενε, το ίδιο έκανε ο καβαλάρης. Ο πιο δυνατός νίκησε το σκάφος καπάκι και 3 συνεχόμενες προσπάθειες για roll, την συνέχεια την αφήνω στην φαντασία σας.

Το 3^ο  ''μπιφτεκι''  διαλέγει την δεξιά γλώσσα. Η πλώρη του όμως έμεινε δεξιά και πάλι το αδηφάγο παρακείμενο''στόπερ'' τον τράβηξε στην αγκαλιά του. Για μία ακόμη φορά νίκησε ο πιο δυνατός 3 συνεχόμενες προσπάθειες για roll και την συνέχεια την αφήνω στην φαντασία σας. (Οι φωτό με τα αποτελέσματα του μπιφτεκόματος, εκρίθηκαν ακατάλληλες για ανηλίκους και δεν δημοσιεύονται. Το ποιός ήταν το μπιφτέκι 1, 2 ή 3, επίσης λογοκρίθηκε για ευνόητους λόγους)

Οι υπόλοιποι 3 αφού στην παρακείμενη όχθη είχαν κάνει τρελά 100άρια μετ΄ εμποδίων για να ολοκληρώσουν το έργο τους, αποφάσισαν το προφανές έχοντας υπόψη το τραγούδι του Σάκη Ρουβά ''τώρα αρχίζουν τα δύσκολα'' ας το παρακάμψουμε, το ''portage'' αυτής της πτώσης ήταν η συνέχεια.

Ένα από τα χαρακτηριστικά των ομάδων είναι η ψυχολογία της, η οποία πρέπει να διατηρείται πάντα σε υψηλό επίπεδο, εδώ καταλαβαίνεις την συνοχή της ομάδας και αν τα πράγματα στραβώσουν πολύ τότε αναδεικνύεται και ο''ηγέτης". Σε εμάς τα πράγματα δεν στράβωσαν πολύ, αλλά η συνοχή της ομάδας μας, μετά από χρόνια''που τραβάμε το κουπί παρέα'', είναι πολύ δυνατή. Έτσι αν και οι μισοί λέγαμε αφού τώρα ξεκινάνε τα δυνατά περάσματα και έχουμε και 2 στενά φαράγγια μπροστά μας, ας σταματήσουμε στην Λάμπεια , ενώ οι άλλοι μισοί έλεγαν να συνεχίσουμε. Τελικά επικράτησε το ''να συνεχίσουμε'' και ξεκινώντας μπροστά οι ''θετικοί στην σκέψη'' περάσαμε και το τελευταίο πέρασμα όπου μετά δεν υπάρχει επιστροφή, απλά παίρνεις μία βαθιά ανάσα και συνεχίζεις. (Τι μας λες τώρα!!! Δείτε στο τέλος την αλληλογραφια που ακολουθησε την επομενη μερα επι του θεματος του "τι εγινε"...)

Ευτυχώς που εισακούσθηκαν '' οι θετικοί'' και το κάναμε γιατί το ποτάμι ήταν πανέμορφο. Οι ''γραμμές'' στο 1^ο φαράγγι με αυτό το νερό ήταν τόσο καθαρές (no eddies) που τα επιφωνήματα χαράς από όλους μας, ήταν ατέλειωτα, για πότε το τελειώσαμε δεν το καταλάβαμε (η ψυχη μας το ξερει!!!) , συνεχίσαμε σε πιο ανοιχτό πεδίο σε III+ ww βαθμό . Τα φαινόμενα εξακολουθούσαν να είναι πολύ δυνατά. Το 3^ο roll της ημέρας για μένα ήλθε στο πέρασμα του ''Βου'' μία πορεία S αριστερά προς τα δεξιά σε σκάλα και τελείωμα με βράχο που εξέχει και από κάτω''τρύπα'' Στην προσπάθεια να αποφύγω τον βράχο για να μην χτυπήσει το σκάφος μου με ''ρούφηξε'' η "τρύπα''.

Για τους μη γνώστες σκεφτείτε το ως εξής, Να είσαι μέσα σε ένα πλυντήριο και να θες να βγεις . ''Focus''το σώμα να έλθει μπροστά για να προστατευτείς και να πάρεις θέση για να ξεκινήσεις το roll. Εδώ ευγνωμονούσα το κράνος μου που είναι πολύ καλό γιατί τα χτυπήματα στα βράχια ήταν συνεχόμενα. Μετά βγάζεις τα κουπί στον αέρα, γυρνάς το σώμα στο πλάι και μαζεύεις το κουπί βοηθώντας το με το κεφάλι και το γόνατο (σπάσιμο μέσης προς το κουπί)

(Ν.Μ: Εδώ να σημειώσω κι εγώ πως το άρθρο είναι αναδημοσίευση του original που απευθύνεται στο κοινό του "Tasting Adventures in Greece" του μοναδικού magazino που συνδυάζει τεχνικά σπορ, όπως καγιάκ, ποδήλατο, κλπ με τις ταβέρνες που ακολουθούν την εξόρμηση, οπότε και οι περιγραφές γίνονται αναγκαστικά αναλυτικές για τους άσχετους στο ένα απ' τα δύο. Εδώ πχ δίνεται εξονυχιστική περιγραφή του έσκιμο ρολ για να το καταλάβουν οι "ταβερνιάρηδες" ενώ σε άλλη περίπτωση αναλύονται ιδιαίτερα η μαρινάδα ή η μέθοδος ψησίματος για να καταλαβαίνουν και οι "καγιάκερς" Γεια σου βρε Παναγό πολυτεχνίτη!)

Στην συνέχεια το 2^ο φαράγγι τα eddy είναι λίγα και οριακά πριν την πτώση. Ο Χειμώνας Νι με τον Κονίδη πρόθυμοι για "μπιφτέκια'' επέλυσαν την κατάσταση, αφού έφτασαν στο δεξί eddy πάνω από την πτώση με προσοχή, μας ασφάλισαν έναν- έναν για να την κάνουμε κλέβοντας την από δεξιά (αφου το νερο περνουσε πανω απο τον βραχο και μεσα απο ενα στενο διαδρομο του 1 μετρου πεφταμε παλι στο κυριως ποταμι). Το νου σας στο 2^ο φαράγγι προς το τέλος του έχει πέσει δένδρο και αφήνει περί το 2 μέτρα δεξιά για να περάσεις. 

Λίγο IIIος ακόμη (κάπου εδώ έκανα το 4^ο ή 5^ο roll της ημέρας) ενώ ο Χάρης Λου μου τραγουδούσε σε παραλλαγή το τραγούδι ''I want to be a rock n' roll star''.

Στις 18:00 μετά από 5.30 ώρες είχαμε φθάσει στο Βιδιάκι που ήταν το τέλος της κατάβασης μας. Νωρίτερα από ότι είχαμε υπολογίσει και τρισευτυχισμένοι που είχαμε κατέβει και φέτος τον''μυθικό'' Ερύμανθο. Εν αναμονή του οδηγού Παναγιώτη, αφού μοιραστήκαμε τα τελευταία μας τρόφιμα το ρίξαμε στις ασκήσεις και στο παιγνίδι ''χαρτί, ψαλίδι, πέτρα''.

 Η αλήθεια είναι ότι οι τελευταίες μας εκδρομές μοιάζουν σαν''expeditions''σε μέρη απόμακρα και μυθικά. Πως αλλιώς να περιγράψω την μεταφορά με αγροτικό 6 σκαφών και ατόμων σε αγροτικό. Πράγμα το οποίο μας θύμισε σε εμάς τους παλιότερους τις μεταφορές στον Αλφειό από τον Μπάρμπα Χρήστο τον τοπικό βοσκό.

 Η οδήγηση του Παναγιώτη εξαιρετική σιγά σιγά με το μαλακό μία απόσταση που με τα αυτοκίνητα μας θα κάναμε 45 λεπτά ,τώρα χρειασθήκαμε περίπου 2 ώρες. 4 άτομα στην καρότσα και 2 στην καμπίνα θα καθόμασταν εναλλάξ. Στην αρχή το κρύο δεν ήταν και τόσο αισθητό, στην συνέχεια όσο αναβαίναμε ψηλότερα και το σκοτάδι έπεφτε αρχίσαμε να παγώνουμε.

Τι άλλο να επιστρατεύσεις σε αυτές τις''αλησμόνητες'' στιγμές πέρα από το χιούμορ. Βλέποντας πέρα μακριά την κορυφή του όρους Ερύμανθου θυμήθηκα τον ηρωικό ''Μπαζ Λαιτγιαρ'' από το ''toys story''που φώναζε πριν ξεκινήσει κάποια αποστολή του ''Στο άπειρο και ακόμη παραπέρα''. Τι ήθελα να το φωνάξω και εγώ όλοι αρχίσαμε λίγο παγωμένοι τα γέλια . Στην συνέχεια πιάσαμε το γνωστό προσκοπικό τραγουδάκι ''να η ζωή που δεν την νιώθει'', αλλά το πάγωμα συνέχιζε (Φανταστειτε πανω στην καροτσα του αγροτικου με τα εξι καγιακ και εμεις σκαρφαλωμενοι πανω τους να εχει πεσει ο ηλιος, να κανει παγωνια και ο Παναγο να τραγουδαει προσκοπικα - δεν χρειαζεται να πω κατι παραπανω ηταν ενα ονειρο - Σπυρο μου να το επαναλαβουμε!!!!). 

''Στο άπειρο και ακόμη παραπέρα''

 Τότε κάπου εκεί σε συνδυασμό μάλλον ότι πεινούσαμε θυμηθήκαμε και τους "επιζήσαντες'' την ταινία που ένα αεροπλάνο πέφτει στην παγωμένες Άνδεις και οι μισοί τρώνε τους άλλους μισούς κατεψυγμένους για να επιβιώσουν .

Η παρέα πρέπει να ήταν πολύ πειστική σε αυτό και μάλιστα υπολόγιζαν τι μεζέ θα έκανε ο καθένας, μάλλον γιατί είμαι ο πιο παχύς από όλους με έβλεπαν σαν ''ξερολούκουμο''. Εκεί κάπου με την αδύναμη παγωμένη φωνούλα μου τους φώναξα '' 'οχιιιιι δεν θέλω να γίνω μεζεδάκι''. Στην πραγματικότητα μας επανάφερε η αλλαγή της βάρδιας στην καμπίνα. Με όλα αυτά τα ωραία φθάσαμε στα Τριπόταμα.

Φόρτωμα στα γρήγορα και 22:40 τρώγαμε μα που αλλού στου''Τσιώλη'' στην ''Κάψια'' (Στις τελευταίες μας εξορμήσεις είναι η must επιλογή μας,αφού κυκλοφορούμε σε αυτά τα μέρη). Εκεί τα γνωστά, πέρα από τα θεσπέσια μαγειρευτά, τα της ώρας πάντα πεντανόστιμα και το ψωμάκι ωραία ψημένο.

Τα πειράγματα στο ζεστό περιβάλλον άφθονα και το τσίπουρο γλυκόπιοτο. Φέρνοντας στο μυαλό μας τον στίχο από το γνωστό παραδοσιακό τραγούδι'' σιγανά πατώ στην γη'' -(Τζιβαέρι μου).

Με τον Ερύμανθο ολοκληρώσαμε τις εξορμήσεις μας στην Πελοπόννησο η πυξίδα άρχισε να κουνιέται και πάλι και δείχνει προς βορρά αλήθεια μαντεύει κανείς που θα μας οδηγήσει το επόμενο ΠΣΚ? Μήπως τελικά ο Μπαζ είχε δίκιο όταν έλεγε ''Στο άπειρο και ακόμη παραπέρα''.

Καλή εβδομάδα

Σπύρος 

Ας θυμηθούμε τώρα με τη βοήθεια του "παρακολουθώ τα πάντα" Χάρη, την επίμαχο παράγραφο του άρθρου, την παράγραφο που ξεσήκωσε οργή  και μανία, την παράγραφο που ανάγκασε τους κυανόκρανους να κινητοποιηθούν και τον αρχισυντάκτη του Καγιακολογίου να μην δημοσιεύσει το "κατάπτυστο" για κάποιους κείμενο:

"Ένα από τα χαρακτηριστικά των ομάδων είναι η ψυχολογία της, η οποία πρέπει να διατηρείται πάντα σε υψηλό επίπεδο, εδώ καταλαβαίνεις την συνοχή της ομάδας και αν τα πράγματα στραβώσουν πολύ τότε αναδεικνύεται και ο''ηγέτης". Σε εμάς τα πράγματα δεν στράβωσαν πολύ, αλλά η συνοχή της ομάδας μας, μετά από χρόνια''που τραβάμε το κουπί παρέα'', είναι πολύ δυνατή. Έτσι αν και οι μισοί λέγαμε αφού τώρα ξεκινάνε τα δυνατά περάσματα και έχουμε και 2 στενά φαράγγια μπροστά μας, ας σταματήσουμε στην Λάμπεια , ενώ οι άλλοι μισοί έλεγαν να συνεχίσουμε. Τελικά επικράτησε το ''να συνεχίσουμε'' και ξεκινώντας μπροστά οι ''θετικοί στην σκέψη'' περάσαμε και το τελευταίο πέρασμα όπου μετά δεν υπάρχει επιστροφή, απλά παίρνεις μία βαθιά ανάσα και συνεχίζεις." 

Τι μας λες τώρα!!! Παραθέτω την αλληλογραφία που ακολουθησε την επομενη μερα επι του θεματος του "τι εγινε"...

  

Κονίδης: Αγαπητέ Σπύρο,

Καταρχήν να σε συγχαρώ για το όμορφο, λιτό και σωστό άρθρο σου (μία παράγραφος για περιγραφή φαγητού είναι αρκετή).
Δεύτερον επέτρεψε μου να σου τονίσω κανά δυο πραγματάκια:

1. Όπως σου είπαμε όλοι, το σωστό είναι: ΠΕΤΡΑ, ΨΑΛΙΔΙ, ΧΑΡΤΙ και ΔΕΝ ΚΑΝΕΙ ΚΡΥΟ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ! Ελπίζουμε (οι τρεις αιρετικοί) κάποια στιγμή να το εμπεδώσεις (είναι και η ηλικία)
2. Η ψηφοφορία του να συνεχίσουμε από Λάμπεια και κάτω ήταν ως εξής: Εψήφισαν: 6, Έγκυρα:6, Λευκά:0. Αποτελέσματα: 

• Όχι μας έχει πάρει η ώρα και δεν θα προλάβουμε και δεν ξέρω και έχω περίοδο και τι να κάνω και που πάω και αχ να'μουνα τώρα στα τσιπουράκια:

1. ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΟΟΟΟΟΟΣ Σπυράκος
2. Θωμόπουλος Δημητράκης
3. Χειμώνας Νικολάκης

• Ναι God Damn it !!! τρώω και σίδερα και δεν μασάω τίποτα:

1. Κωνσταντινίδης Μητσάρας
2. Λουκόπουλος Χάροοοος (έχασα και το πάνω πέρασμα με το κωλοστόπερ)
3. Χειμώνας Ξενοφώντας ('νταξει μωρέ πάμε και μόνοι μας με τις παλιοκότες που έχουμε μπλέξει)

Ευτυχώς που την τελευταία στιγμή, ο Θωμό ήπιε το μαγικό φίλτρο, έδεσε την μπαντάνα στο μέτωπο (ως γνήσιος καμικάζι-σαμουράι), έκλεισε τα μάτια, έκανε το σταυρό του, είπε ok και προχωρήσαμε και κάναμε το ποτάμι (εξ'ου του βγήκε μετά ο φακός επαφής).

Ο Παναγό έγραψε: 
Ταπεινά ζητώ συγνώμη. Το ξέχασα το δεν κάνει κρύο στην Ελλάδα γιατί '' κρύο δεν έκανε ποτέ ''... Όσο για το φαγητό, είναι μικρό το άρθρο γιατί έχουμε αναφερθεί πολλές φορές στην συγκεκριμένη ταβέρνα.

Ο Θωμο απαντησε:

Φίλε μου Δημητρό, επειδή είμαι δίκαιος (Δημητρης ο δίκαιος) έχω να πω τα εξής:

Μετά από ενα μαραθώνιο mail που έστειλες και αναφέρεσαι στην ψηφοφορία και επιλογή (τελικά) να συνεχίσουμε.....ο Σπύρος το προσπερνά και γράφει 2 σειρές 1ον για το πρόβλημα που έχει της μνήμης και 2ον για το φαγητό ( για το υπόλοιπο mail ή δεν το διάβασε ή το διέγραψε και το ξέχασε αμέσως......εδώ ερχόμαστε πάλι αντιμέτωποι με το αρχικό πρόβλημα της μνήμης)

και εκτός των άλλων αφήνει να εννοηθεί στο κείμενο του, ως μια άλλη πυθία αφού δεν χρησιμοποιεί κόμμα, (με πλάγιο και διπλωματικό τρόπο) ότι ήταν από αυτούς που ψήφισαν να συνεχίσουμε.... και το αναφερω αυτολεξεί

Τελικά επικράτησε το ''να συνεχίσουμε'' και ξεκινώντας μπροστά οι ''θετικοί στην σκέψη'' περάσαμε και το τελευταίο πέρασμα όπου μετά δεν υπάρχει επιστροφή, απλά παίρνεις μία βαθιά ανάσα και συνεχίζεις.

ΑΙΣΧΟΣ ΣΤΗΝ ΠΥΡΑ Ο ΨΕΥΤΟΕΞΑΓΝΙΣΤΗΣ!!! ΚΑΨΤΕ ΤΟΥΣ ΜΑΓΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΨΕΥΔΟΠΡΟΦΗΤΕΣ!!! ΖΗΤΩ ΤΑ ΣΟΔΟΜΑ ΚΑΙ ΓΌΜΟΡΑ!!!

Βέβαια, στα παρασκήνια ειπώθηκαν πολλά ακόμα, αλλά ο βοηθός κιτρινιστή δεν κατάφερε να υποκλέψει τις συνομιλίες των εμπλεκομένων, οπότε και απλά περιοριζόμαστε να σας πούμε πως χάσατε πολύ ζουμί.

Μια ταπεινή συμβουλή τέλος από τον "αρχισυντάκτη", σε κάποιους που διαβάζουν ανελλιπώς τις αναμφισβήτητα ελκυστικές "περιπέτειες" που δημοσιεύονται στο Καγιακολόγιο και σκέφτονται να επαναλάβουν κάποιες απ' τις καταβάσεις, μια και αυτή τους η διάθεση πυροδοτεί άθελά τους κύματα λογοκρισίας στο διαδίκτυο (και ο νοών νοεί τω): 

Να είστε σίγουροι για τις ικανότητές σας (έχετε άνεση στη συγκεκριμένη δυσκολία;), για την ομάδα σας (η ομάδα είναι σαν αλυσίδα, τόσο δυνατή όσο ο πιο αδύναμος κρίκος σε αυτή), τον εξοπλισμό σας (πάρτε μαζί τη μάνα σας και τον πατέρα σας... ) και τέλος... μπείτε στο ποτάμι νωρίς (εδώ ισχύει το γνωστό τραγούδι του Κηλαιδόνη, το οποίο και σας αφιερώνω σε μια καγιακο-παραλλαγή): 

Αν κοιμηθώ νωρίς, θα ξυπνήσω νωρίς, 

θα φορτώσω νωρίς και θα πάω στο ραντεβού μου νωρίς, 

θα ξεφορτώσω νωρίς και θα ξαναφορτώσω νωρίς, 

θα βάλω βενζίνη νωρίς και θα σταματήσω για καφέ νωρίς, 

θα φτάσω στο ποτάμι νωρίς και θα πάω να δω τον υδροδείκτη νωρίς, 

θα αφήσω αυτοκίνητο στην έξοδο νωρίς και θα ξαναγυρίσω στην είσοδο νωρίς, 

θα ντυθώ νωρίς και θα ανακαλύψω πως ξέχασα το κράνος στο αυτοκίνητο της εξόδου νωρίς, 

θα ξαναπάω να το φέρω νωρίς και θα ξεκινήσω (επιτέλους) το ποτάμι νωρίς, 

θα σταματάω σε κάθε πέρασμα νωρίς και θα κάνω scouting νωρίς, 

θα φωτογραφήσω νωρίς και θα κάνω και portage νωρίς, 

θα ασφαλίσω νωρίς και θα κυνηγήσω νωρίς, 

θα κολυμπήσω νωρίς και θα με πιάσουν νωρίς, 

θα ξενερώσω νωρίς και θα πάρω και κανα mesulid νωρίς, 

θα βγάλω σπαστό κουπί νωρίς και θα κολλήσω σκάφος νωρίς, 

θα τερματίσω (κάποια στιγμή) νωρίς και θα ντυθώ νωρίς, 

θα φορτώσω νωρίς και θα ξεκινήσω για την είσοδο νωρίς, 

θα φτάσω στο αυτοκίνητο της εισόδου νωρίς και θα (ξανα)φορτώσω νωρίς, 

θα πάω ταβέρνα νωρίς και θα ξεκινήσω για πίσω νωρίς, 

θα σταματήσω για καφέ νωρίς και θα βάλω βενζίνη νωρίς, 

θα αφήσω τους πρώτους στα σπίτια τους νωρίς και (δόξα το Θεό) θα φτάσω σπίτι... ΑΡΓΑ 

(όσο νωρίς κι αν έκανα τα προηγούμενα...) 

Κάποιοι βέβαια μπορούν να συνεχίσουν το τραγουδάκι με το... 

θα πλύνω ρούχα νωρίς και θα τ' απλώσω νωρίς, 

θα κάνω μπανάκι νωρίς και βγαίνω κι έξω νωρίς...

Το τραγούδι βέβαια του Κηλαϊδόνη συνεχίζει και με το:

Αν κοιμηθώ αργά, θα ξεκινήσω αργά... και όπως καταλαβαίνετε αυξάνονται οι πιθανότητες να μην βγούμε απ' το ποτάμι, οπότε το τραγούδι μπορεί να συνεχισθεί κάπως έτσι:

θα βγάλω φακό αργά και θα ψάχνω το χάρτη αργά,

θα σκαρφαλώσω αργά και θα χαροπαλέψω αργά,

θα στήνω ρελέ αργά και θα δένω σχοινιά αργά,

θα τραβάω σκάφη αργά και θα μου φεύγει η ψυχή στην ανηφόρα...αργά,

θα περπατήσω χιλιόμετρα αργά και θα βρω (με λίγη τύχη) τ' αυτοκίνητο αργά,

θα τηλεφωνήσω αργά (να πω πως είμαι καλά) και θα πω και στην ΕΜΑΚ και το ελικόπτερο πως ήρθαν αργά, 

θα ξαναφορτώσω αργά και θα οδηγήσω πίσω αργά...

χωρίς πλέον ταβέρνα (είναι αργά και έκλεισε)

χωρίς ύπνο γιατί ήδη ξημέρωσε κι αύριο έχει δουλειά,

χωρίς κέφι να τα διηγηθείς γιατί η ήττα είναι μεγάλη, 

χωρίς, χωρίς, χωρίς...

Γι αυτό... ξεκινάτε νωρίς (προσέξατε το χρόνο; ξεκινάτε, όχι ξεκινάμε, γιατί εμείς απλά είμαστε αδιόρθωτοι). Καλές καταβάσεις σε όλους! Το βιντεάκι αφιερωμένο στον κλασσικά και πάντα αργοπορημένο της ομάδος, αλλά πάντα με την πρωτότυπη δικαιολογία στο στόμα...