Τα τηλεφωνα ειχαν αναψει μαζι με τα αρνια στη σουβλα και το ερωτημα πλανιοταν στον αερα: θα τα καταφερουμε να παμε την εβδομαδα μετα το Πασχα οπως καθε χρονο ή φετος θα το καψουμε. Ο λογος ηταν οτι εγω ημουν σε οριακο σημειο με τη δουλεια μου, ο Θωμο δηλωνε οτι μπορουσε μεχρι κ Πεμπτη, ο Mαυρης αλλαζε pampers, ο Κωνιδης μπορουσε μεχρι Παρασκευη κ ο μονος που επλεε σε πελαγη ευτυχιας ηταν ο Παναγο που ειχε κλεισει και τη αδεια του κ δεν επροκειτο να χασει την εβδομαδα αυτη ακομα και εαν επρεπε να παει μονος του. Οι φιλοι ομως στις δυσκολιες φαινονται και αποφασισαμε να φυγουμε με τη γνωστη συνθεση Θωμο, Παναγο, Λουκο και Κωνιδη και να δουμε πως θα μας παει. Ο προορσμος επαιζε μεταξυ Βορειας Ελλαδας και Κεντρικης Ελλαδας που ειχε διαπιστωσει ο Κωνιδης απο την προηγουμενη εβδομαδα οτι ειχε πολλα νερα. Καιρικες συνθηκες παραδοξως προβλεπονταν χειμερινες με πολλες βροχες και χιονια στα ορεινα. Σιγα μη μας πτοουσαν!!!
Μιλωντας την κυριακη του πασχα με Σπ. Μπαρμπαρεσο, ο οποιος θα κινειτο κ αυτος στην Κεντρικη Ελλαδα πηρα πληροφοριες για ενα ποταμι διπλα στη λιμνη Σμοκοβου τον ομωνυμο Σμοκοβιτικο (οπως εμαθα αργοτερα ειναι και απο εκει ο Ηλιας ο Μακρης!). Ο Σπυρος ο Μπαρμπαρεσος μας ειχε πει οτι αξιζε σαν ποταμι και πραγματι μου εδωσε παλι πληρη περιγραφη για το τι θα συναντουσαμε.