tag:blogger.com,1999:blog-7711627025378619697.post7423240436805758912..comments2022-05-21T04:21:07.913+03:00Comments on Καγιακολόγιο ελληνικών ποταμών: Στον Ερύμανθο με μπόλικο νεράκι - Μέρος 2οUnknownnoreply@blogger.comBlogger3125tag:blogger.com,1999:blog-7711627025378619697.post-36593920243285135142011-04-18T10:37:53.066+03:002011-04-18T10:37:53.066+03:00Έχω και σε Δροσίνη κάτι πιο pop και light
Τρεχού...Έχω και σε Δροσίνη κάτι πιο pop και light<br /><br />Τρεχούμενο νερό<br /> <br />Στου χωριού το μονοπάτι,<br />κάθε αυγή, κάθε καιρό,<br />σύντροφο έχω ένα διαβάτη:<br />το τρεχούμενο νερό.<br /> <br />Πότε πάει όπου πηγαίνω<br />με το βήμα μου το αργό,<br />πότε, σα μετανιωμένο,<br />πάει αυτό κι έρχομαι εγώ.<br /><br />Μα κι αν έρχεται κι αν πάει,<br />σα δυο σύντροφοι καλοί,<br />περπατούμε πλάι πλάι,<br />του μιλώ και μου μιλεί. <br /><br />Επίσης θα ψάξω καλού κακού να βρω και τα άπαντα του Γ.Μαργαρίτη από την ποιητική συλλογή ''Τα γούστα''. Γωνστά ποιήματα σε τζαζ εκτέλεση.spyros panagopouloshttps://www.blogger.com/profile/12041201035757405641noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7711627025378619697.post-31304729305118632612011-04-18T10:21:49.787+03:002011-04-18T10:21:49.787+03:00Μα τι έγινε βρε παιδιά με τα σχόλιά σας; Ο ένας με...Μα τι έγινε βρε παιδιά με τα σχόλιά σας; Ο ένας με το "Μέριασε βράχε να διαβώ" κι ο άλλος με το "Ο Μητσάρας έχει μέλι"... Σας ενέπνευσα μήπως "ποιητικώς"; <br />Αν είναι πάντως να μας φέρει ο Παναγό στην μεταπασχαλινή εκδρομή και να μας διαβάζει τα άπαντα Βαλαωρίτη στο αυτοκίνητο, πάω πάσο και δε θα φέρω κάτι CD U2 που ετοίμαζα... Άσε που θα πορωθούμε με τα επαναστατικά και τα κλεφταρματωλίτικα και θα κάνουμε καμιά extreme πρώτη κατάβαση...Nίκος Μαυρήςhttps://www.blogger.com/profile/00027954323543485802noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7711627025378619697.post-62021795191999273792011-04-18T09:42:32.500+03:002011-04-18T09:42:32.500+03:00Ο βράχος και το κύμα
«Μέριασε, βράχε , να διαβώ !»...Ο βράχος και το κύμα<br />«Μέριασε, βράχε , να διαβώ !» το κύμ’ ανδρειωμένο λέγει στην πέτρα του γιαλού θολό , μελανιασμένο,«μέριασε, μες στα στήθη μου πούσαν νεκρά και κρύα,μαύρος βορειάς εφώλιασε και μαύρη τρικυμία.Αφρούς δεν έχω γι’ άρματα, κούφια βοή γι’ αντάρα,έχω ποτάμι αίματα, με θέριεψε η κατάρα του κόσμου, που βαρέθηκε , του κόσμου, πούπε τώρα ,βράχε, θα πέσεις , έφτασεν η φοβερή σου η ώρα».<br />Αριστοτέλης Βαλαωρίτης ( 1824-1879)<br /><br />«Έρημη χώρα»<br />Δεν έχει εδώ νερό<br />παρά μονάχα βράχια<br />βράχια χωρίς νερό<br />…………………………….<br />Μέσα στα βράχια<br />πώς να σταθούμε;<br />Πώς να στοχαστούμε;<br />Ξερός ο ιδρώς<br />και τα πόδια μεσ’ την άμμο.<br /><br />Eliotspyros panagopouloshttps://www.blogger.com/profile/12041201035757405641noreply@blogger.com